Witam
Jestem osoba aktywną i nie trawię wszelkiej formy bezczynności. Nie znoszę chorować, leżenie w łóżku podoba mi się tylko przez pół dnia i później mnie "nosi".
Paskudna grypa, najpierw tzw. żołądkowa później normalna zatrzymała mnie w domku na wiele dni.
Osłabiona wysoką gorączka nie bardzo mogłam zająć się moją ukochaną wiklinką.
Przeprosiłam się więc z szydełkiem, a że magazyny mody krzyczą o panującej modzie retro i znów modnych koronkowych kołnierzykach spróbowałam takowe zrobić.
Poniżej kilka przykładów moich zmagań z modą i bawełniana nitką. Wszystkie kołnierzyki to połączenie zachwytu nad znalezionym obrazkiem z netu, moją umiejętnością rozszyfrowania wzory i dopasowania go do grubości posiadanej nitki oraz odrobiny radosnej, niczym nie spętanej twórczości.
Pierwszy kołnierzyk wykonany został na bazie elementów kolistych połączonych później w całość falistą obwódką.
Taki dziewczęcy wzór, kwiatuszki ...
Nitka ładnie błyszcząca, czysto biała. Kołnierzyk nakrochmaliłam nierozcieńczona Ługą i pozostawiłam do wyschnięcia.
Drugi kołnierzyk wymyśliłam sama. Użyłam nitki czysto bawełnianej, matowej o lekkim zabarwieniu ecri.
Też kwiatki na końcach takie bardziej przestrzenne.
Wiązadełko to jeden sznureczek poprowadzony przez dwa otworki na końcach kołnierzyka.
Również wykrochmalony, ale nieco słabiej.
Trzeci kołnierzyk to prawie klasyczne ananaski. To dzieło wykonane z nitki tej samej, co pierwszy kołnierzyk.
Zapięcie na pętelkę - brakuje guziczka, bo nic ładnego nie znalazłam w domku.
Mocno ukrochmalony. O dziwo nawet nie musiałam prasować kołnierzyków - fajnie równiutko wyschły.
Czwarty kołnierzyk zrobiłam z grubego kordonka w beżowym kolorze. Taki bardziej "swetrowy" wzór.
Bardzo prościutki wzorek i robi się migiem.
A na końcach sznureczków dla odmiany chwościki.
Ten podoba mi się najbardziej.
Niezwykle relaksujące zajęcie, nie mogę oderwać się od szydełka, także niebawem chwalić się będę kolejnymi dłubanymi pracami.
pozdrawiam wciąż zakatarzona.
