Witam

Tytuł posta być może troszkę nieścisły, no bo co to za problem wypleść miskę i zamiast bejcą maznąć ją farbą? Czy trzeba do tego aż kursiku?

Otóż chciałabym podzielić się z Wami sposobem na wykonanie miseczki, a właściwie całego kompletu kuchennego, malowanego farbą w taki sposób, by farba równo pozaklejała przestrzenie pomiędzy plecionymi rurkami. Oto on:

Takie malowanie daje ciekawy efekt na plecionkach. Dużo ładniejszy, według mnie oczywiście, niż malowanie farbą tak jak bejcą czyli zazwyczaj jednokrotnie.

Dodatkowo nasze wyroby będą dwukolorowe: zazwyczaj zewnętrzna część malowana jest jaśniejszą farbą niż środek koszyków.

Inne przykłady zastosowania tej techniki poniżej:

Dla porównania ścianka koszyka, jednego z pierwszych jakie robiłam, gdzie malowałam białą farba tylko raz. Brrrr wstyd mi za niego...

Widzicie różnicę?

Nasze miseczki zaczynamy jak zwykle od  sklejenia kartonowego dna. 

Ważne aby rurki były przyklejone dość blisko siebie w odległości do 1 cm. Miseczka będzie miała lekko baryłkowaty kształt, a więc najpierw mocno się rozszerzy, a później leciutko zwęży tak, jak biało-zielona miseczka z pierwszego przykładu.

Po wyschnięciu kleju robimy tradycyjny rancik.  Rurki osnowy rozchylamy mocno na boki.

Dwa pierwsze rządki łatwiej jest wypleść bez wzornika. Stosujemy splot ósemkowy starając się, by rurki osnowy nadal mocno rozchylały się na zewnątrz miseczki.

Teraz można włożyć wzornik, który pomoże nam zachować równy kształt wyplotu. Ścianki miski wyplatamy w górę nadal tym samym splotem ósemkowym. 

Bardzo ważne jest by pleść w miarę możliwości ściśle. W tym celu co dwa rzędy mocno dociskajcie plecionkę z góry w dół. Nie ciągnijcie rurek osnowy w górę, bo można je urwać !

Kiedy plecionka osiągnie pożądaną wysokość wyjmujemy wzornik a rurki osnowy kierujemy zdecydowanie do środka. Tak trzeba przepleść 3-4 rządki.

Na zakończenie wybrałam pojedynczy warkocz, ładnie pokazany przy okazji tego koszyczka.

Miseczek powstały trzy sztuki, które dzięki użyciu wzornika są niemal identyczne.

Miski będą posiadały pokrywkę, którą wyplatamy tak, jak zwykły koszyk. 

Najpierw klejenie.

Potem brzeżek.

I wyplatanie.  Po osiągnięciu wielkości środka miseczki zagięłam rurki osnowy pod kątem prostym i trzema rządkami wyplotłam rancik. 

Pokrywka przypomina tą tutaj, nie posiada jedynie miejsca na kokardę. Brzeg pokrywki kończy również pojedynczy warkocz.

Teraz malowanie.

Aby uzyskać efekt zalepienia szczelin pomiędzy wyplotem trzeba pomalować wyrób co najmniej trzykrotnie najlepiej przy użyciu pędzla.

Pierwsza warstwa to dowolny kolor, raczej jasny a farba powinna być gęsta.

Pomalowałam wszystkie miski od środka i na zewnątrz farbą, którą dostałam w spadku po malowaniu mieszkania.

Pierwsza warstwa farby pokrywa druk gazetowy, choć jeszcze widać ciemniejsze  plamy na koszyku.

Po dokładnym wyschnięciu pierwszej warstwy malujemy ciemne środki koszyków.

Do resztki brzoskwiniowej farby dodałam sporo karmelowego pigmentu. 

UWAGA! nie mieszamy farby nigdy pędzlem, nie wstrząsamy słoikiem czy puszką bo nawpuszczamy do środka pęcherzyków powietrza, które później sa widoczne na malowanej powierzchni i jeśli nawet pękną to zostanie brzydki, widoczny ślad. Mieszajcie farby delikatnie i w jedną stronę drewnianą szpatułką dostępną w sklepach z farbami.

Druga warstwa w znacznej części pokrywa nierówności, poprzedni kolor zostaje zakryty a na ściankach koszyka widać coraz mniej przerw miedzy rurkami. 

Kiedy druga warstwa wyschnie kładziemy trzecią w celu wyrównania ewentualnych niedociągnięć czy prześwitów.

Identycznie tak samo postępujemy z zewnętrzna strona miseczki.

Mój komplet ma z wierzchu kolor ecri, który uzyskałam łącząc biała farbę z odrobina tego samego karmelowego pigmentu.

Po pierwszej warstwie jasnego kolorku:

I po drugiej, ostatecznej.

Gdy farba wyschła cały komplet dostał złocony brzeżek...

... oraz beżowe róże z odrobiną reliefu.

Polakierowany pojechał do nowej właścicielki.

powodzenia!!

Witam

Kochani porzuciłam Was na jakiś czas, ale już wracam do normalnego toku życia, pourlopowego i mam nadzieję, że będę mogła znów pisać regularnie i poddawać do Waszej oceny moje prace.

Łapki odpoczęły mi od kręcenia rurek, była to konieczność związane z postępującymi problemami ze ścięgnami. Teraz powolutku zaczynam już coś tam pleść choć pogoda nie pozwala mi wyjść z ogródka.

I właśnie do tegoż ogrodu, na który obraziłam się okrutnie dwa sezony  temu zapuszczając go niemiłosiernie postanowiłam zrobić duże donice ogrodowe.

Ogród odnawiam i przywracam do życia solennie od wiosny znakomita większość prac wykonując samodzielnie (czasem zagonię do pomocy którąś pociechę). A że fundusze mam skromniutki kombinuję jak koń pod górę, coby tu sklecić minimalnym nakładem finansowym z maksymalnym efektem wizualnym i praktycznym.

Kiedyś posiadałam rabatkę warzywną, na której moja malutka córcia siała z lubością marchewkę tudzież rzodkiewki a ja chętnie korzystałam z lubczyka czy pietruszki. Rabatki zarosły a mnie tęskno do smaku rosołku z ulubionym ziołem...

Wymyśliłam sobie miejsce na zioła w dużych donicach.

Upatrzyłam w drodze do pracy elegancką firmę przed którą sadzono właśnie spore tuje. Zagadałam i dostałam zgodę na zabranie dużych, plastikowych donic.

Wielkość i forma odpowiadały mi, tylko ten kolorek okropny no i plastik, który ledwo toleruję. 

Znajoma decoupagystka odradziła malowanie plastiku, gdyż farba łatwo odpryskuje od powierzchni i jest nietrwała.

 

Okleiłam więc donice pociętymi na paski kartkami papieru ksero dokładnie takimi, jakich używam do skręcania rurek na osnowę koszyków.  

Powierzchnie smarowałam wikolem i po krótkim przeschnięciu kleju dociskałam paseczki jeden po drugim nie przejmując się, gdy paski wchodziły jeden na drugi czy lekko się marszczyły.

Górny rant donicy zostawiłam nieoklejony.

Następnie pomalowałam papier dwukrotnie bejcami do drewna  oraz po wyschnięciu koloru trzykrotnie lakierem - smierdziuchem do zastosowania na zewnątrz. Mam nadzieje, że to wystarczy do utrwalenia koloru i zabezpieczenia przed wilgocią. Donica w kolorze miodu maźnięta jest lakierobejcą: orzech włoski. Zacieki zrobiłam specjalnie - myślałam że efekt będzie ciekawszy lecz mnie mocno rozczarował... 

Brzydki, czarny rancik pociągnęłam złotą farbą i posadziłam zioła.

Oregano, bazylię i rozmaryn:

I ukochany lubczyk:

Nawet donica pleciona jakiś czas temu znalazła swoje miejsce pomiędzy ziołami. Całość trafiła do bardzo zaniedbanego kątka, a że bawię się także w brukarza brzydki  fragment ogrodu który zyskał new image.

W kolejce stoją już następne donice do obklejenia... cóż jak się nie ma co się lubi, to się lubi co się ma...

Witam

I już po urlopie wracam do codziennych zajęć. 

 

 

Muszę uwolnić Was od "wiszącego" od tygodnia zająca i przedstawiam wianuszek zrobiony dla galerii Pink Nest.

Wianek pleciony splotem spiralnym na bazie sześciokąta z rurek z książki telefonicznej. 

Wzornikiem był lakier do włosów czyli wianek niezbyt gruby.

Chciałam, aby wianuszek miał niewiele ozdób, więc bardzo wiele uwagi musiałam poświęcić połączeniu obu końców.

Sklejałam rurkę po rurce a łączenie przykrywa kwiatek.

Splot w przybliżeniu wygląda następująco:

Kwiatek został wykonany również z kartek książki telefonicznej uprzednio zabarwionych bejcą.

Różyczka robiona z pojedynczych płatków o zróżnicowanej wielkości - pierwsza, jaką robiłam tą metodą.

Oczywiście na koniec polakierowana. Niebieska rafia przytwierdza kwiatka do wianuszka.

 

 

 

 

 

 

 

Całość do kupienia w galerii Pink Nest.

pozdrawiam

 

Witam

Znowu przedstawię Wam pracę, która robiłam kilka tygodni temu na zamówienie. Praca trafiła do Pani, która nie chcąc zepsuć niespodzianki prosiła o nieupublicznianie jej.

Teraz, tak jak gitarę ze spokojnym sumieniem przedstawiam Wam Pana Zająca:

Zając był w planach już bardzo dawno, nawet czekały wycięte stópki. Ale że wymaga mnóstwa rurek jego uplecenie ciągle odkładałam gdzieś w przyszłość. 

Dlatego też bardzo ucieszyłam się, dostając takie właśnie zlecenie.

Pan Zając jest wysoki, ma ponad 60 cm wzrostu.

Zrobiony jak każdy koszyk na bazie kartonowego dna, tylko dnem tutaj jest forma stópek, a właściwie butków.

Dalej plotłam splotem ósemkowym  formując kształt butów, nóg, brzuszka wraz z kuperkiem, chudszej szyi i sporej głowy.

Nigdzie nie dodawałam rurek osnowy, całą formę uzyskałam rozszerzając lub zwężając odległości miedzy rurkami osnowy.

I tak powstał korpus, czyli główna zajęca część.

Na zdjęciach poniżej efekt tej pracy:

Następnie zrobiłam uszy metodą listka i przykleiłam je klejem na ciepło.

Ręce wyplecione zostały splotem spiralnym jako jedna całość, czyli dłuuuga rura.

Profil zajączka uwydatnia jego zgrabny kuperek i opasły brzuchol...

Jeszcze zajączek od "zadniej" strony.

Ogonek i grzywka to roztrzepany sznurek jutowy.

Jak każdy elegant i Pan Zajączek nie zapomniał o krawatku...

Butki bardzo prościutkie z przyklejonym u góry warkoczem.

Zając dzierży ogromną marchewę wyplecioną splotem spiralnym na stożku od choinki. Marchewkę pomalowałam pomarańczowa farbą, a jej listki to żywo zielona rafia.

Czyż nie jest sympatyczny? Można go pokochać...

pozdrawiam

PS z papierowej wikliny naprawdę można wypleść prawie wszystko!